ಹಲ್ಲು ನೋವಿನ ಕಥೆ- ವ್ಯಥೆ..!

ನನಗೆ ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಅನ್ನಿಸಿದೆ ಜ್ಞಾನ ಬಂದಿದೆ ಎಂದು...!  ಮತ್ತು ಆಗಾಗ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ.  ಗಂಟಲ ದ್ವಾರದಿಂದ ತುಸುವೇ ಮುಂದೆ ಎರಡೂ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿರುವ ನಾಲ್ಕು ಹಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಹಲ್ಲು ನೋವು ಶುರುವಾದಾಗ ತಟ್ಟನೆ ಗೋಚರವಾಗುತ್ತದೆ ಹಲ್ಲಿದೆ ಎಂಬುದರ ಜ್ಞಾನ.!

ಹದಿನೇಳರಿಂದ ಇಪ್ಪತೈದರ ನಡುವಿನ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅದೇನೇನು ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತ ಇರುವೆವೋ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಅಳಿಸಿ ಹಾಕುವಂತೆ ಈ ಜ್ಞಾನ ದಂತಗಳೆಂಬ ಹಲ್ಲುಗಳು ಮೂಡಲು ಶುರುವಾಗುತ್ತದಲ್ಲ;  ಆಗ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ ಹಲ್ಲಿನ ಮಹತ್ವ.. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಹಲ್ಲು ಸ್ವಚ್ಚ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡದ ಎಲ್ಲರೂ ಜಾಗ್ರತರಾಗ ತೊಡಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ! ಹಲ್ಲಿನ ಬಗ್ಗೆ ತ೦ತಾನೇ  ಸ್ವಲ್ಪ ಜ್ಞಾನ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ..!

ಹುಟ್ಟುವಾಗಲೇ ಸಾಕಷ್ಟು ಕಷ್ಟ ಕೊಡುತ್ತಲೇ ಬರುವ ಜ್ಞಾನ ದಂತಗಳೆಂಬ ಅನುಪಯೋಗಿ ವಸ್ತುಗಳಿಂದ  ಏನೇನು ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗುತ್ತದೆಂಬುದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿಯೇ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಹುಟ್ಟುವಾಗ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ನೋವು ..ಕೆಲವಂತೂ ಹುಟ್ಟುವಾಗಲೇ ಹುಳುಕಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಅಡ್ಡಾದಿಡ್ಡಿ ವಕ್ರ ಕೊಕ್ರವಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದರಂತೂ ಸರಿಯೇ ಸರಿ. ಮೇಲಿನ ದಂತಕ್ಕೆ ಅಥವಾ ಮೇಲ್ಪದರಕ್ಕೆ  ತಾಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಹುಣ್ಣು ಮಾಡಿ ಬಾಯಿ ಬಾಯಿ ಬಿಡುವಂತೆ ಮಾಡಿಬಿಡುತ್ತದೆ  ಸಾಯಲಿ.

ವಸಡಿನಲ್ಲಿ ರಕ್ತ, ಬಾವು.. ನೋವು.ನೋವು ಬರುವುದಾದರೂ  ವರ್ಣಿಸುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.  ಆ ಬದಿಯ ತಲೆ, ಕುತ್ತಿಗೆ, ಮೈಕೈ ಎಲ್ಲಾ ಚುಳುಚುಳು  ನೋವು ಶುರುವಾಗಿ  ನೋವಿನ ಮೂಲ ಯಾವುದು ಎನ್ನುವುದೇ ಗೊತ್ತಾಗದು. ಅಂತೂ   ಹುಟ್ಟುಟ್ಟುತ್ತಲೇ  ದಂತವೈದ್ಯರಿಗೆ ದುಡ್ಡು ಮಾಡಿ ಕೊಡಲು ತಯಾರಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ  ಕರ್ಮ.

ಆಹಾರವನ್ನು ಜಗಿಯಲು ಒಂದು ಚೂರೂ ಸಹಾಯ ಮಾಡದಿದ್ದರೂ ಸರಿ ಅದರ ಶೇಖರಣೆ  ಜವಾಬ್ಧಾರಿ ಮಾತ್ರಾ ತನ್ನದೇ ಎಂಬಂತೆ  ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ತೂತು.!ಒಳ್ಳೆ 'ಕೊಟ್ಟ'ದಂತೆ.

  ಹಿಂದೆ ಪ್ಲೇಗ್ ಮಾರಿ ಬಂದಾಗ ಊರಿಗೆ ಊರೇ ಗುಳೆ ಹೊರಡುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಪಾತ್ರೆ ಪರಡಿ ಅಕ್ಕಿ ಇನ್ನಿತರೇ ಸಾಮಾನುಗಳನ್ನು  ನೆಲದಲ್ಲಿ 'ಕೊಟ್ಟ'  ಮಾಡಿ  ಅದರಲ್ಲಿ ಭದ್ರವಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿಡುತ್ತಿದ್ದರು.  ನೆಲದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಎರಡ್ಮೂರು ಅಡಿ ಆಳ ತೋಡಿ ಅದನ್ನು ಬಳಿದು ಚಂದ ಮಾಡಿ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಅದರಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು ಮುಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಒಂತರಾ ದೊಡ್ಡ ಹಂಡೆಯಾಕಾರದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಿತ್ತು ಈ ಕೊಟ್ಟ. ಬಳಿಕ ಪ್ಲೇಗಿನ ತೀವ್ರತೆ ಕಡಿಮೆಯಾದಾಗ ವಾಪಾಸು ಊರಿಗೆ ಮರಳಿ ತಮ್ಮ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಹಾಳಾಗಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವಂತೆ.

ಈ ಹಲ್ಲಿನಲ್ಲೂ ಹಾಗೆಯೇ ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥ ಸೇರಿಕೊಂಡರೂ  ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದು ಬಿಸಾಕಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ.ಮತ್ಯಾವಾಗಾದ್ರೂ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಅಂತ ಇಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ.!

ನೀವು  ಯಾವ ಟೂತ್ಪೆಷ್ಟನ್ನೇ ಬೇಕಾದರೂ ಬಳಸಿ ..  ಯಾವ ಸೊಂಟ ಮುರಿದ ಬ್ರಷ್ಯನ್ನೇ ಬಳಸಿ.. ಆ ಹಲ್ಲಿನ ವರೆಗೆ  ಬ್ರಶ್ಶು ತಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ.  ತಿಪ್ಪರಲಾಗ ಹಾಕಿದರೂ ಯಾವ ನಮೂನೆ ಸರ್ಕಸ್ ಮಾಡಿದರೂ  ಜ್ಞಾನ ದಂತವನ್ನು ಚಕ ಮಕ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ..!ಎದುರಿನ ಹಲ್ಲಿನ ನಗುವನ್ನು ಕಂಡು ಯಾರೂ ಮೋಸ ಹೋಗ ಬೇಡಿ..!!

ಹಲ್ಲಿನ ತೊಂದರೆ ಮಲೆ ನಾಡಿಗರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು .ಸಿಹಿ ತಿನ್ನುವುದೊಂದು ಕಾರಣ ವಾದರೆ ತಾಂಬೂಲ ಇನ್ನೊಂದು ಕಾರಣ. ನೋಡಿ ಬೇಕಾದರೆ , ಮಲೆನಾಡಿನ ಜನ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಹಲ್ಲು ತೋರಿಸಿ ನಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ನಗು ಬಂತೆಂದರೆ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಮುಖ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ!  ಹವಳದಂತಹಾ ಹಲ್ಲಿನವರು!

ಹ್ಞು,ಇರಲಿ  ಈ ಹಲ್ಲಿನ  ಸಹವಾಸವೇ ಬೇಡ ಎ೦ದು ಹಲ್ಲು ಕೀಳಿಸಲು ದಂತ ವೈದ್ಯರ ಬಳಿಗೆ ಹೊದರೂ ಅಲ್ಲೂ ಏನು ಸುಖವಾಗಿ ಹಲ್ಲು ಕೀಳುವುದಿಲ್ಲ..  ಅವರ ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ನನಗೆ ಅಂಜಿಕೆ.

ನಾನು ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಹಲ್ಲು ಕೀಳಿಸಲು ಮೊದಲ ಸಲ ಒಬ್ಬ ಲೇಡಿ ಡಾಕ್ಟ್ರ ಹತ್ರ ಹೋಗಿದ್ದೆ.   ಆ ಪುಣ್ಯಾತ್ಗಿತ್ತಿ ಸುಮಾರು ಅರ್ಧ ಗಂಟೆಗೂಡಿ ನನ್ನ ಹಲ್ಲು ಕಿತ್ತದ್ದು  ವರ್ಣನೆಗೆ ನಿಲುಕದ  ಇತಿಹಾಸ ...!!!..   ಬಾಯಿ ಹರಿದೇ ಹೋಗುವುದರಲ್ಲಿತ್ತು.! ಅಹಿಂಸಾ ವಾದಿಯೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಿಂಸೆ ಮಾಡಿದಳಾ ತಾಯಿ.

ಆಮೇಲಾಮೇಲೆ   ನನಗೆ ಹಲ್ಲಿನ ಸುದ್ದಿಯೆತ್ತಿದರೆ ಎಚ್ಚರ ತಪ್ಪುವಂತೆ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು.

ನಾನು ಬಿಟ್ಟರೂ ಹಲ್ಲು ಬಿಡದು.. ಹಲ್ಲಿನ ನೋವು ಬಿಡದು ಸ್ವಾಮಿ. ಯಾವ ನೋವು ಬಂದರೂ ಹಲ್ಲು ನೋವೊಂದು ಬರುವುದು ಬೇಡ  ಎನ್ನುವ ಗೋಳಾಟ..   ಮತ್ತೆ ಬೇರೆ ಕಡೆ  ನೋವು ಬಂದಾಗ ಪುನಃ 'ಈ ನೋವೊಂದು ಬಿಟ್ಟು ಯಾವ ನೋವಾದರೂ ಅನುಭವಿಸಿಯೇನು' ಎನ್ನುವ ಪ್ರಲಾಪ..!

ಮತ್ತೆ ಕೆಲ ದಿನಗಳ ನಂತರ  ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯ  ಹಲ್ಲು ನೋವು ಶುರುವಾಯಿತು.. ಈ ಸಲ ಆ ಲೇಡಿ  ಡಾಕ್ಟ್ರ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ, ಬೇರೊಬ್ಬ ಜಂಟಲ್ ಮ್ಯಾನ್  ಡಾಕ್ಟ್ರ  ಹತ್ತಿರ ಮುಖಕ್ಕೆ ಕೈ ಒತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ಹೆದರುತ್ತಲೇ ಹೋದೆ. ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಇವರು..!

 ಮರಗಟ್ಟುವ ಇಂಜಕ್ಷನ್ ನೀಡಿ  ಕೆಲ  ನಿಮಿಷ ಆದ ಮೇಲೆ  ಬಾಯಿ ಕಳಸಿ ಹಲ್ಲನ್ನು ಅವರ ಚಿಮ್ಮಟಿಗೆಯಿಂದ ಅಲುಗಾಡಿಸಿದರು..'ಈಗ ಹಲ್ಲು ಕೀಳಲೇ? ' ಅಂದರು. ನಾನು ಬಾಯಿ ಕಳೆದು ಕೊಂಡೇ' ಊಂ,'ಅಂದೆ. 'ಕಿತ್ತಿದ್ದಾಯ್ತು.'ಎಂದು ನಕ್ಕರು ಡಾಕ್ಟ್ರು.   'ವಾವ್' ನನಗೆ ಆದ ಖುಷಿ ಎಷ್ಟೆಂದರೆ ಈಗಿಂದೀಗಲೇ  ಎಲ್ಲಾ ಹಲ್ಲುಗಳನ್ನೂ ಕೀಳಿಸಿ ಬಿಡೋಣ ಅನ್ನುವಷ್ಟು.! 

ಅಲ್ಲವೇ ಮತ್ತೆ..! ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿದ್ದವಳಿಗೆ ಅರ್ಧ ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಹಲ್ಲು ಕಿತ್ತಾಯ್ತು ಎಂದರೆ ಸಂತೋಷ ಆಗದಿರುತ್ತದೆಯೇ...? 

ಇದರಿಂದ ನನಗೆ ತಿಳಿದ ನೀತಿಯೆಂದರೆ 'ಹಲ್ಲುದುರಿಸುವ ಕಲೆ ಹೆಂಗಸರಿಗಿಂತ  ಗಂಡಸರಿಗೆ ಸಿದ್ಧಿಸಿರುತ್ತದೆ.' ಎನ್ನುವುದು...!